Szanowni Państwo,

Członkowie Społeczności Akademickiej,

we wtorek, 29 kwietnia 2025 roku, całą Polskę, a w szczególności środowisko pracowników ochrony zdrowia, poraziła wiadomość o brutalnym zabójstwie naszego Kolegi — lekarza Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Krakowie. Ten niezwykle zdolny i oddany swojej pracy specjalista zginął z rąk pacjenta — w chwili, gdy niósł pomoc innym potrzebującym.

Nie istnieją słowa, które mogłyby oddać ogrom okrucieństwa tej zbrodni. Nie ma żadnego uzasadnienia, żadnego wytłumaczenia ani cienia usprawiedliwienia dla tak haniebnego aktu przemocy wobec bezbronnego człowieka, który służył życiu. Ten czyn zasługuje na najwyższe potępienie i sprawiedliwą karę.

Objawiło się przed nami zło w najczystszej postaci — nieuzasadniona nienawiść, pogarda dla życia, profanacja człowieczeństwa i naruszenie podstawowych norm moralnych. Tragedia, która wydarzyła się w Krakowie, musi być dla nas jednoznacznym sygnałem: nie może być dłużej żadnego przyzwolenia na przemoc — także tę, która objawia się w arogancji i agresji słownej, coraz częściej obecnej w przestrzeni publicznej. Tego rodzaju zachowania nie mogą być dłużej przemilczane, relatywizowane ani wykorzystywane dla doraźnych celów. Muszą zostać napiętnowane i bezwzględnie eliminowane z debaty społecznej.

Nasze zawodowe powołanie nakazuje nam pochylać się nad każdym człowiekiem w potrzebie. Niezależnie od okoliczności, z najwyższą starannością oferujemy naszą wiedzę, czas i energię. Niestety, zbyt często nasi koledzy i koleżanki — ratownicy medyczni, lekarze i pielęgniarki pracujący w Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych — doświadczają agresji, zarówno słownej, jak i fizycznej. Tragiczne wydarzenia w Krakowie, okupione ludzkim życiem, wołają o zdecydowaną reakcję. Wzywają nas wszystkich do natychmiastowego działania, by nie dopuścić do powtórzenia się podobnych dramatów.

W obliczu tego niewytłumaczalnego okrucieństwa, łączymy się w bólu ze wszystkimi, których ta tragedia dotknęła — z najbliższymi Zmarłego, Jego współpracownikami, uczniami i pacjentami, dla których z oddaniem poświęcał swoje młode życie.

W imieniu całego środowiska skupionego wokół Konferencji Rektorów Akademickich Uniwersytetów Medycznych, jako jej przewodniczący, składam najgłębsze i najszczersze wyrazy współczucia Rodzinie Zmarłego, Jego Bliskim i Współpracownikom.

Na zawsze pozostanie w naszej pamięci!

Rektor Uniwersytetu Medycznego w Lublinie

prof. dr hab. n. med. Wojciech Załuska