Lubelska Ortopedia ma już 70 lat. Oto, jak wyglądały jej początki

Szczegóły: Poprawiono: 02 styczeń 2025

Minęło 70 lat, odkąd swoje drzwi dla pacjentów otworzyła pierwsza w regionie Klinika Ortopedii. W dniu jubileuszu jej bogatą historię wspominali lekarze oraz przyjaciele obecnego Klinicznego Oddziału Ortopedii i Traumatologii oraz Klinicznego Oddziału Rehabilitacji Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego Nr 4 w Lublinie. Miejscem ich spotkania było uroczyste sympozjum "Postępy w ortopedii i traumatologii".

Jubileuszowe sympozjum odbyło się 7 grudnia 2024 roku w hotelu Ibis Styles Stare Miasto w Lublinie. Naukowy program wydarzenia poprzedziły życzenia złożone przez przyjaciół i współpracowników oddziałów USK Nr 4 w Lublinie.

2024 12 07 USK NR 4 70 lat Kliniki Ortopedii i Traumatologii nr 219

Fot. Łukasz Głaczkowski

Wśród zaproszonych gości znaleźli się m.in. kierownik Kliniki Ortopedii, Traumatologii i Onkologii Narządu Ruchu Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie prof. dr hab. n. med. Andrzej Bohatyrewicz, konsultant krajowy w dziedzinie ortopedii i traumatologii prof. dr hab. n. med. Jarosław Czubak, kierownik Kliniki Ortopedii Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego im. prof. Adama Grucy w Otwocku prof. CMKP dr hab. n. med. Jerzy Białecki, p.o. Kierownika Oddziału Klinicznego Ortopedii i Traumatologii Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie prof. dr hab. n. med. Artur Gądek, Zastępca Dyrektora ds. Medycznych Szpitala św. Józefa w Mikołowie prof. dr hab. n. med. Tomasz Bielecki, konsultant wojewódzki w zakresie ortopedii i traumatologii narządu ruchu dla województwa śląskiego prof. dr hab. n. med. Bogdan Koczy. Kolejnymi powitanymi gośćmi byli: kierownik Kliniki Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu Dzieci i Dorosłych Klinicznego Szpitala Wojewódzkiego nr 2 w Rzeszowie dr hab. med. Sławomir Snela i lekarz Szpitala Specjalistycznego im. św. Rodziny dr med Arkadiusz Bielecki, lekarz Samodzielnego Publiczny Szpitala Chirurgii Urazowej w Piekarach Śląskich, dr med. Michał Mielnik

Nie zabrakło także przedstawicieli władz Lublina i województwa lubelskiego, Narodowego Funduszu Zdrowia oraz władz Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Uczelnię reprezentowali JM Rektor prof. dr hab. Wojciech Załuska, Prorektor ds. Kształcenia i Dydaktyki prof. dr hab. n. med. Kamil Torres i Dziekan Wydziału Lekarskiego prof. dr hab. n. med. Halina Cichoż-Lach.

- Miałem zaszczyt poznać wszystkich wybitnych ortopedów Kliniki Ortopedii. Jako student mogłem poznać pierwszego kierownika Stanisława Piątkowskiego. […] Nasza ortopedia jest znakomita i zawsze była znakomita. Jako student i młody lekarz miałem świadomość, że nasi koledzy, a także koleżanki, które później do nich dołączyły, odgrywali niesamowitą rolę w naszej edukacji, ale też pomagali nam w leczeniu niezwykle trudnych schorzeń u pacjentów – mówił podczas spotkania prof. Wojciech Załuska.

2024 12 07 USK NR 4 70 lat Kliniki Ortopedii i Traumatologii nr 088

Od lewej: prof. Wojciech Załuska i prof. Jacek Gągała (fot. Łukasz Głaczkowski)

Szczególnie serdecznie powitano przedstawicieli Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. To stamtąd wywodzili się główni założyciele lubelskiej Kliniki Ortopedii. Oba ośrodki od 70 lat pielęgnują tradycję współpracy. Zaproszenie na sympozjum przyjęli specjaliści Ortopedyczno-Rehabilitacyjnego Szpitala Klinicznego im. W. Degi: kierownik Kliniki Ortopedii i Traumatologii dr hab. n. med. Tomasz Trzeciak i kierownik Kliniki Ortopedii Ogólnej, Onkologicznej i Traumatologii dr hab. n. med. Łukasz Łapaj.

Sympozjum prowadził Lekarz Kierujący Klinicznym Oddziałem Ortopedii i Traumatologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego Nr 4 w Lublinie, prof. Uniwersytetu Medycznego w Lublinie dr hab. med. Jacek Gągała.

- Świętujemy jubileusz 70-lecia Kliniki Ortopedii i Traumatologii, natomiast nie byłoby nas tutaj dziś i nie byłoby ośrodka w takiej formie, gdyby nie osoba pierwszego kierownika kliniki, profesora Stanisława Piątkowskiego, twórcy ortopedii i traumatologii na Lubelszczyźnie, który kierował ośrodkiem w latach 1954-1984 – mówił prof. Jacek Gągała.

2024 12 07 USK NR 4 70 lat Kliniki Ortopedii i Traumatologii nr 080

Prof. Jacek Gągała przed słuchaczami sympozjum (fot. Łukasz Głaczkowski)

Z Korei Północnej do Lublina

Profesor Stanisław Piątkowski to jedna z ważniejszych postaci polskiej medycyny. Był ortopedą i traumatologiem, twórcą tych dyscyplin na Lubelszczyźnie, nauczycielem wielu pokoleń lekarzy. Przez swoich uczniów został zapamiętany jako erudyta, wielbiciel kultury francuskiej i poprawnej polszczyzny. W grudniu 1954 roku podejmując się kierownictwa nad Katedrą i Kliniką Ortopedii w Lublinie, miał niezwykle bogate doświadczenie i fascynującą historię pracy.

Urodził się w 1914 roku w Hrubieszowie. Szkołę średnią kończył w Kaliszu, z kolei wydział lekarski – w Poznaniu, następnie w Warszawie. W czasie II wojny światowej był lekarzem w Wiejskim Ośrodku w Kornicy, a następnie ordynatorem oddziału dla rannych w kończyny w 28. Szpitalu Lekko Rannych II Armii Wojska Polskiego. Trzy lata po wojnie wrócił do Poznania, aby związać się z Kliniką Ortopedii Akademii Medycznej. W roku 1953 jako adiunkt tej uczelni został delegowany do nowo utworzonego i pogrążonego w wojnie państwa - Korei Północnej. Tam razem z grupą polskich specjalistów pracował w oddziale ortopedyczno-urazowym szpitala PCK w Ham-Hyn.

Obraz1

Prof. Stanisław Piątkowski - zdjęcie archiwalne z zasobów Klinicznego Oddziału Ortopedii i Traumatologii USK Nr 4 w Lublinie

Rok później był już w Lublinie. To z tym miastem postanowił związać się na stałe. Miał przed sobą niełatwe zadanie stworzenia ortopedii od podstaw. Dekadę po zakończeniu wojny ani w Lublinie, ani na Lubelszczyźnie nie było bowiem żadnej placówki, ani ośrodka o takim profilu.

- Był to region bardzo ubogi i jak ktoś miał pieniądze, operował się w ośrodkach warszawskich, Krakowie, Poznaniu, Wilnie – opowiadał w filmie „60 wspomnień na 60-lecie” emerytowany kierownik Katedry i Kliniki Chirurgii Klatki Piersiowej i Serca oraz Kliniki Kardiochirurgii szpitala przy ul. Jaczewskiego prof. dr hab. n. med. Stanisław Jabłonka. Prof. Jabłonka podobnie jak Stanisław Piątkowski był świadkiem budowy Państwowego Szpitala Klinicznego Nr 4, w którym w 1964 roku znalazła swoje miejsce Klinika Ortopedii.

Pierwsza na Lubelszczyźnie

Ale początki Kliniki Ortopedii miały miejsce dekadę wcześniej. Była późna jesień 1954 roku, kiedy to Stanisław Piątkowski został kierownikiem pierwszego ośrodka ortopedycznego w Lublinie.

- O wyborze Lublina na miejsce wieloletniej pracy i życia, Lublina pozbawionego dotąd nawet namiastki lecznictwa ortopedycznego zadecydowała bez wątpienia niepowtarzalna szansa kształtowania lubelskiej ortopedii i rehabilitacji według własnej wizji. Zapewne pociągał go także romantyzm pionierskiej pracy u podstaw, którą to zasadę wyniósł z rodzinnych tradycji – pisał prof. dr hab. n. med. Krzysztof Modrzewski, późniejszy kierownik Kliniki Ortopedii i Traumatologii.

Obraz2

Prof. Stanisław Piątkowski - zdjęcie archiwalne z zasobów Klinicznego Oddziału Ortopedii i Traumatologii USK Nr 4 w Lublinie

Efektem było powstanie w dwóch różnych częściach Lublina dwóch oddziałów ortopedycznych podległych Akademii Medycznej w Lublinie. Oddział dla dorosłych mieścił się w Okręgowym Szpitalu Wojskowym przy Al. Racławickich, a dziecięcy w Państwowym Szpitalu Klinicznym przy ul. Staszica. Oddziały liczyły łącznie 86 łóżek i tworzyły pierwszy tego typu ośrodek kliniczny w makroregionie środkowo-wschodnim. Ponieważ był to region głęboko niedoinwestowany i pozbawiony zorganizowanej ochrony zdrowia w zakresie narządów ruchu, drugi ośrodek urazowo-ortopedyczny na Lubelszczyźnie powstał dopiero w 1957 roku w Chełmie. Na kolejne pacjenci musieli czekach znacznie dłużej. Jeszcze w latach 80. liczba łóżek na oddziałach chorób układu ruchu była niewystarczająca do zaspokojenia potrzeb.

W pierwszym dziesięcioleciu w Oddziale Dorosłych głównie hospitalizowano chorych, którzy wymagali korekcji zniekształceń pourazowych i pozapalnych, a w Oddziale Dziecięcym dzieci z zadawnionymi zwichnięciami stawów biodrowych, stóp końsko-szpotawych oraz ofiary epidemii polio, która w Polsce w latach 50. stanowiła olbrzymi problem. Stały wzrost liczby zachorowań na chorobę Heinego-Medina zahamował dopiero program masowych szczepień przeprowadzony w latach 1959-1960.

Podstawowym materiałem wykorzystywanym w ortopedii był gips. Złamania i urazy były często leczone poprzez długotrwałe unieruchomienie.

W pracy u podstaw prof. Piątkowski nie był sam. Razem z nim do Lublina z Poznania przybył Józef Kamiński – późniejszy kierownik Kliniki Ortopedii w Białymstoku. Wkrótce dołączyli także inni lekarze, którzy mieli olbrzymi wpływ na rozwój ortopedii na Lubelszczyźnie i w Polsce. Niewielki zespół Kliniki u jej początków tworzyli m.in. Józef Kozak – późniejszy kierownik Kliniki, Ignacy Wośko – kierownik Kliniki Ortopedii Dziecięcej, Andrzej Skwarcz – kierownik Kliniki Rehabilitacji, Krzysztof Modrzewski – kolejny kierownik Kliniki, Edward Warda – profesor, ordynator Pododdziału Ortopedii Onkologicznej i Tomasz Karski – późniejszy Kierownik Kliniki Ortopedii Dziecięcej.

Ryc 21

Zdjęcie zespołu Kliniki Ortopedii z 1956 roku. Wśród kadry prof. Stanisław Piątkowski, docent Józef Kamiński, przyszli profesorowie: Andrzej Skwarcz, Józef Kozak, Ignacy Wośko - zdjęcie archiwalne z zasobów Klinicznego Oddziału Ortopedii i Traumatologii USK Nr 4 w Lublinie

- Pan profesor Piątkowski zawsze podkreślał, że lubelska ortopedia wywodzi się z Poznania. Od momentu objęcia stanowiska kierownika utrzymywał kontakt ze swoim wielkim nauczycielem, a potem przyjacielem, panem profesorem Wiktorem Drygą. Wizyty profesora w Lublinie zawsze były dla nas wielkim szczęściem – wspominał podczas jubileuszu 70-lecia Kliniki prof. Jacek Gągała.

Na oficjalnym dokumencie powołującym Prof. Piątkowskiego na stanowisko kierownika Katedry Ortopedii widnieje data 30 października 1954 roku. On sam przyjmował jednak, że dniem rozpoczęcia działalności Kliniki był 7 grudnia 1954 roku. W tym dniu docent Piątkowski wykonał pierwszą operację – korekcję stopy końsko-szpotawej u dwunastomiesięcznego chorego, z którym profesor aż do swojej śmierci utrzymywał kontakt listowny.

IMGP9957

Pierwsza operacja wykonana w Klinice Ortopedii - zdjęcie archiwalne z zasobów Klinicznego Oddziału Ortopedii i Traumatologii USK Nr 4 w Lublinie

Ortopedia przy ul. Jaczewskiego

Prof. Piątkowski widział potrzebę dalszego usprawniania pacjentów leczonych ortopedycznie. Było to możliwe już w 1957 roku, gdy w efekcie jego starań do życia został powołany ośrodek badawczo-konsultacyjny w Iwoniczu-Zdroju.

Po otwarciu Państwowego Szpitala Klinicznego Nr 4 w Lublinie w 1964 roku i przeniesieniu do niego Kliniki Ortopedii wraz z Pracownią Histopatologiczną kierowaną przez dr Andrzeja Skwarcza, działalność lubelskich ortopedów powoli się rozszerzała. Przez kolejne 20 lat Klinika pod kierownictwem prof. Stanisława Piątkowskiego zajmowała się m.in. leczeniem powikłań po polio, krwiopochodnych zapaleń kości, leczeniem i diagnostyką zniekształceń kręgosłupa u dzieci, operacyjnym leczeniem ciężkich uszkodzeń wielotkankowych, szew nerwów i ścięgien, przykurcza Dupuytrena, profilaktyką dysplazji stawu biodrowego i kręczu szyi oraz powikłań infekcyjnych w złamaniach otwartych trzonów kości długich. Kierownik ośrodka dążył do zwiększenia dostępności leczenia dla różnych grup pacjentów.

- Istnieje szereg kierunków rozwoju ortopedii na Lubelszyźnie, ale do najważniejszych należy powstanie i rozwój ortopedii dziecięcej z utworzeniem w 1970 roku Kliniki Ortopedii Dziecięcej pod kierownictwem pana profesora Ignacego Wośko. To również rozwój diagnostyki, leczenia bezoperacyjnego, operacyjnego, zniekształceń kręgosłupa i rozwój rehabilitacji, któremu poświęcił się pan profesor Andrzej Skwarcz, pierwszy kierownik Kliniki Rehabilitacji powstałej w 1986 roku – mówił podczas sympozjum z okazji 70-lecia ośrodka prof. Gągała.

Obraz3

Klinika Ortopedii Dziecięcej w Lublinie - zdjęcie archiwalne z zasobów Klinicznego Oddziału Ortopedii i Traumatologii USK Nr 4 w Lublinie

Profesor Piątkowski do życia powołał m.in. warsztaty ortopedyczne, inicjował nowe rozwiązania techniki ortotycznej. Prekursorski rozwój onkologii narządu ruchu uczynił z Kliniki Ortopedii w Lublinie ośrodek rozpoznawany, mającym wpływ na kształtowanie przyszłości polskiej ortopedii.

To wszystko sprawiło, że jednostkę chętnie odwiedzali wybitni przedstawiciele tej dziedziny medycyny, tacy jak prof. Jacques Arlet, współtwórca klasyfikacji zaawansowania jałowej martwicy głowy kości udowej.

IMGP9940

Wizyta prof. Jacquesa Arlet w Klinice Ortopedii - zdjęcie archiwalne z zasobów Klinicznego Oddziału Ortopedii i Traumatologii USK Nr 4 w Lublinie

- [Prof. Stanisław Piątkowski] pozostawił na Lubelszczyźnie potężny dydaktyczno-naukowy ortopedyczny ośrodek kliniczny i niezatarte przemiany w świadomości społecznych potrzeb i oczekiwań w zakresie ochrony i leczenia niepełnosprawności układu ruchu oraz nieprzemijające wartości organizacji i kultury pracy klinicznej: staranność, sumienność, troskliwość i życzliwość, które przekazał swoim następcom – pisał prof. Krzysztof Modrzewski.

Wizjoner w czasach transformacji

Po 30 latach działalności Kliniki, kiedy profesor Stanisław Piątkowski odchodził na emeryturę, zespół ośrodka pracował już w znacznie większym składzie. Jego kierownikiem został prof. dr hab. med. Józef Kozak.

Był uczniem prof. Piątkowskiego. Urodził się 21 lipca 1927 r. niedaleko Parczewa. Po wojnie i uzyskaniu świadectwa maturalnego został przyjęty na Wydział Lekarski nowo utworzonej lubelskiej Akademii Medycznej. Przez wiele lat był jednym z najbliższych współpracowników prof. Piątkowskiego, zaangażowanym w proces tworzenia nowej jednostki medycznej. Gdy w 1964 roku bronił pracę doktorską, drzwi dla pierwszych pacjentów otwierał szpital przy ul. Jaczewskiego. W tym ośrodku prof. Józef Kozak kontynuował zapoczątkowaną przez swojego nauczyciela ideę kompleksowego leczenia w zakresie ortopedii i traumatologii, które obejmowało postępowanie nieoperacyjne, zabiegi naprawcze i rekonstrukcyjne, zaopatrzenie ortopedyczne, usprawnianie lecznicze oraz adaptację medyczną, zawodową i socjalną.

IMGP6492

Prof. dr hab. med. Józef Kozak - zdjęcie archiwalne z zasobów Klinicznego Oddziału Ortopedii i Traumatologii USK Nr 4 w Lublinie

- Wielu lekarzy z życzliwością wspomina swoje kontakty z profesorem w tym okresie, jego mobilizujący, pozytywny wpływ na wybór właściwego miejsca pracy i specjalizacji. Dzięki jego zachętom wielu z nich wybrało specjalizację z ortopedii, a kilku związało swoją karierę zawodową z Kliniką Ortopedii. Profesor Kozak miał okazję weryfikacji i konfrontacji swojej wiedzy oraz umiejętności podczas ponad dwuletniej pracy w Centralnym Szpitalu Urazowym w Tripolisie w Libii. Należał tam do grupy wyróżniających się lekarzy pod względem profesjonalizmu, zaangażowania i kultury osobistej – pisali jego współpracownicy z Kliniki Ortopedii i Traumatologii.

Niedługo po powrocie z Libii do kraju prof. Józef Kozak przejął kierownictwo nad zespołem Kliniki. Był to czas braków i niedoborów, ograniczonego dostępu do informacji naukowych wynikających z uwarunkowań polityczno–gospodarczych. Mimo to prof. Kozak potrafił zachować w Klinice wysoki poziom leczenia wypracowany przez jego poprzednika.

- W naszej pamięci pozostał niezrównany operator i znawca endoprotezoplastyk stawu biodrowego. W sposób znakomity przeprowadził Klinikę przez okres transformacji ustrojowej. Doprowadził do poszerzenia bazy sprzętowej i stosowanych implantów. Wówczas w naszym oddziale wcześniej niż w innych pojawiły się zespolenia śródszpikowe ryglowane, stabilizatory zewnętrzne, nowoczesne endoprotezy i protezy kolan czy artroskop - dziś podstawowe narzędzie ortopedyczne, a wtedy darowizna Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Radzyniu Podlaskim. Można powiedzieć, że dzięki profesorowi Klinika wyrosła na poziom europejski – mówił prof. Jacek Gągała.

Zasługą prof. Kozaka jest wprowadzenie do PSK Nr 4 w Lublinie zabiegu stabilizacji transpedikularnej kręgosłupa. Operacja ta była początkowo wykonywana jedynie w tym ośrodku. Profesora charakteryzowało przyszłościowe myślenie o medycynie. Wspierał rozwój nowych metod leczenia. Jego zamiarem było wprowadzenie do szpitala systemu do operacji rewizyjnych Exeter/X-change używanego w rekonstrukcji ubytków kostnych przy pomocy przeszczepów allogenicznych. Nie zdążył. Profesor Józef Kozak odszedł przedwcześnie, po krótkiej i ciężkiej chorobie 30 września 1994 roku.

Jego współpracownicy zapamiętali go jako osobę niezwykle życzliwą i skromną.

- Profesor Józef Kozak był sprawiedliwym, wyrozumiałym i życzliwym szefem cenionym przez wszystkich, którzy go otaczali. Tworzył niezwykłą atmosferę przyjaznego ciepła, nieodzownej dla zgodnej współpracy, która przyniosła sukcesy i satysfakcję całemu zespołowi Kliniki – opisywał byłego kierownika jego następca prof. Krzysztof Modrzewski.

- Profesor był szefem marzeń, którego sumienność, otwartość, pracowitość, jasność zasad, entuzjazm i wyrozumiałość stanowią niezwykły wzór. Takim pozostał w pamięci ludzi – wspominali jego współpracownicy.

Klinika Ortopedii, Traumatologii i Rehabilitacji

Linię rozwoju Kliniki zapoczątkowaną przez prof. Piątkowskiego kontynuował również cytowany wyżej prof. dr hab. med. Krzysztof Modrzewski. Urodzony 28 września 1935 roku w Lublinie ortopeda, wybitny specjalista w zakresie chirurgii ręki i kończyny górnej kładł szczególny nacisk na wprowadzanie do ośrodka nowych technik operacyjnych. Interesującymi zagadnieniami dla zespołu Kliniki były wówczas m.in. protezoplastyka rewizyjna stawów biodrowych czy zakładanie endoprotez resekcyjnych kolana w leczeniu pierwotnych złośliwych mięsaków. Rozwój jednostki przyciągał uwagę środowiska. Organizowane wówczas przez Klinikę sympozja naukowe gromadziły najważniejsze postacie światowej ortopedii.

Obraz4

Prof. dr hab. med. Krzysztof Modrzewski - zdjęcie archiwalne z zasobów Klinicznego Oddziału Ortopedii i Traumatologii USK Nr 4 w Lublinie

W czasie pełnienia funkcji kierowniczej przez prof. Modrzewskiego Klinika Rehabilitacji została włączona w strukturę Katedry i Kliniki Ortopedii i Traumatologii, co miało związek z odejściem na emeryturę prof. Andrzeja Skwarcza.

Od 2003 roku nowym kierownikiem jednostki był urodzony 15 października 1951 roku w Zamościu prof. dr hab. med. Tomasz Mazurkiewicz. Z kolei Oddziałem Rehabilitacji kierował dr Andrzej Dziduszko.

W auli wykładowej i na boisku piłkarskim

Prof. Tomasz Mazurkiewicz otrzymał niełatwe zadanie sprawowania nadzoru nad dużą jednostką leczniczą, badawczą i dydaktyczną. Aby mogła ona sprostać potrzebom pacjentów, doprowadził do utworzenia stałego dyżuru „kręgosłupowego”. Polegał on na codziennym zapewnieniu w Klinice lekarzy specjalizujących się w chirurgii kręgosłupa, dzięki czemu pacjenci z urazami do dziś mogą otrzymać fachową pomoc już w dniu przyjęcia do szpitala. W latach 2003-2017, kiedy prof. Mazurkiewicz pełnił funkcję kierownika Klinki, polska ortopedia przeżywała gwałtowny rozwój.

Obraz5

- Jest to czas, kiedy wykonujemy coraz więcej protezoplastyk stawu biodrowego. Zmienia się też sposób stabilizacji endoprotez z cementowanych na bezcementowe. Stosujemy coraz więcej trzpieni bezcementowych, trzpieni przynasadowych, dzięki którym możemy oszczędzić dużą część łożyska kostnego kości udowych. Wprowadzamy techniki małoinwazyjne, nowe systemy rewizyjne, biomateriały, np. system Trabecular Metal pozwalający na rekonstrukcję rozległych ubytków łożyska kostnego, preparaty kościozastępcze. Zaczynamy stosować trzpienie modularne w operacjach rewizyjnych stawu biodrowego – wymieniał prof. Jacek Gągała.

Inicjatywą prof. Mazurkiewicza były Polsko-Ukraińskie Spotkania Ortopedyczne odbywające się w Polsce i Ukrainie. Ich uczestnicy spotykali się nie tylko w auli wykładowej, ale i na boisku piłkarskim, rozgrywając mecze drużyn złożonych z lekarzy dwóch krajów.

W 2004 roku na bazie lokalowej Kliniki Rehabilitacji została powołana nowa jednostka – Klinika Ortopedii i Rehabilitacji. Kierownikiem został dr hab. n. med. Mirosław Jabłoński. Nowo powstała jednostka liczyła 52 łóżka.

Obraz6

Polsko-Ukraińskie Spotkania Ortopedyczne - zdjęcie z zasobów Klinicznego Oddziału Ortopedii i Traumatologii USK Nr 4 w Lublinie

Dr hab. med. Krzysztof Gawęda

Od 2018 roku kierownictwo nad Kliniką objął dr hab. med. Krzysztof Gawęda. W tym czasie ośrodek przyjmował rocznie ok. 2 tys. osób i stał się częścią jedynego w województwie centrum urazowego.

- Dr hab. med. Krzysztof Gawęda to niezrównany autorytet w zakresie diagnostyki i leczenia chorób: barku, kolana i stawu skokowo-goleniowego. Prekursor artroskopii w Klinice Ortopedii i Traumatologii, napraw więzadłowych, osteotomii okołokolanowych, przeszczepów mozaikowych, endoprotezoplastyk kolana i wielu innych technik operacyjnych – przedstawiał postać byłego Lekarza Kierującego jego następca od 2024 roku, prof. Jacek Gągała.

Obraz7

Dr hab. med. Krzysztof Gawęda - zdjęcie z zasobów Klinicznego Oddziału Ortopedii i Traumatologii USK Nr 4 w Lublinie

Dr Gawęda z myślą o tym, by każdy pacjent otrzymał leczenie najwyższej jakości, doprowadził do zwiększenia liczby przydzielanych sal operacyjnych i wykonywanych zabiegów oraz rozszerzenia możliwości przeprowadzania planowych zabiegów w godzinach popołudniowych. W Klinice nastąpił też rozwój chirurgii kręgosłupa, w czym wkład miał dr n. med. Witold Janusz. Dzięki sprawnemu zarządzaniu zespołem w trudnym czasie pandemii Covid-19 Klinika zachowała ciągłość działania. Wyzwania przyniosła też agresja Rosji na Ukrainę. Ośrodek przyjmował zarówno żołnierzy z frontu, jak i rannych wolontariuszy. Polacy, którzy ucierpieli podczas wybuchu pocisku moździerzowego w Bachmucie, znaleźli się w szpitalu przy ul. Jaczewskiego po wskazaniu tej jednostki przez Ministerstwo Zdrowia. - Ze względu na kompleksowość ośrodka - wyjaśniał Minister Zdrowia Adam Niedzielski, który odwiedził USK Nr 4 w Lublinie (wówczas Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny Nr 4 w Lublinie) i spotkał się z poszkodowanymi Polakami.

Rok 2024 przyniósł zmiany w strukturze Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Lublinie. Doszło do połączenia Kliniki Ortopedii i Traumatologii z Oddziałem Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej działającego w ramach Kliniki Ortopedii i Rehabilitacji.

Obecnie Klinicznym Oddziałem Ortopedii i Traumatologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego Nr 4 w Lublinie kieruje prof. Uniwersytetu Medycznego w Lublinie dr hab. med. Jacek Gągała. Jednostka stanowi wiodącą bazę terapeutyczną dla pacjentów z problemami chorobowymi i następstwami urazów narządu ruchu. Wykorzystywane są tu najnowsze zdobycze technik operacyjnych z zakresu ortopedii z wykorzystaniem pokoleniowej wiedzy i doświadczenia z 70 lat działania Kliniki Ortopedii i Traumatologii.

- W historii Kliniki widać olbrzymią ewaluację dostępnych technologii, ale przede wszystkim znakomitą organizację pracy zespołu. Wspominam i profesora Kozaka, i prof. Józefa Skwarcza, i prof. Ignacego Wośko, i prof. Karskiego, i prof. Tomasza Mazurkiewicza, z którym miałem zaszczyt wiele lat współpracować, a także znakomitego ortopedę Krzysztofa Gawędę. Natomiast pan prof. Edward Warda był jednym z najlepszych nauczycieli akademickich, jakich poznałem w życiu, a mówię zarówno o Polsce, jak i Stanach Zjednoczonych czy Niemczech. Za to, co on nam, studentom dawał, bardzo dziękuję – mówił podczas sympozjum "Postępy w ortopedii i traumatologii" Rektor Uniwersytetu Medycznego prof. dr hab. n. med. Wojciech Załuska.

Galeria zdjęć z jubileuszowego sympozjum

View the embedded image gallery online at:
https://www2025.usk4.lublin.pl/pl/o-szpitalu/aktualnosci/4135-70-lat-lubelskiej-ortopedii#sigProGalleria13256b1986

Autorka artykułu: Alina Pospischil (na podstawie prezentacji przygotowanej przez prof. Jacka Gągałę)

Aktualności